tatoee kt
ကြ်န္ေတာ္ဒီblog ကိုျပဳလုပ္ရျခင္းမွာ ကြ်န္ေတာ့ရဲ့ကိုယ္ပိုင္ မွတ္စုေလးတခုအျဖစ္ပါ....။
Wednesday, April 3, 2013
Tuesday, April 2, 2013
Sunday, March 24, 2013
႐ူးသြပ္ျခင္းအပိုင္းစမ်ား,,
ရူးသြပ္ျခင္း အပိုင္းအစမ်ားလမ္းဆံုးဆိုတာမရွိခဲ့ပါဘူး….
ေလွ်ာက္ရတာၾကာလြန္းလို႔
ငါေရြးခဲ့တာဘာလမ္းမွန္းေတာင္
မသိေတာ့ဘူး…
ၾကယ္ေတြလည္း တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေႂကြဆဲ…
လမ္းေပၚမွာ ႀကိဳးမဲ့ဂစ္တာေလးကေတာ့
ငါ့ကို အေဖာ္ျပဳပါရေစတဲ့…
ေလွာင္ရယ္သံတစ္ခ်ိဳ႕ ေပၚထြက္လာၾက…
ႀကိဳးမရွိ႐ံုနဲ႔ မတီးရေတာ့ဘူးလားလို႔
သူကေမးတယ္…
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း……
တိတ္ဆိတ္တဲ့ သံစဥ္တစ္ခ်ိဳ႕
ငါတို႔ရင္ထဲကို ျဖတ္….
အဆံုးမဲ့စီးဆင္းသြားၾက…..
လြမ္းတယ္ဆိုတာလည္း
ေျပာရေတာ့အခက္သား…
နင္မရွိတဲ့ဘ၀မွာပဲ
ေခါက္ရိုးက်ိဳးေနေတာ့
လြမ္းေနရတာေလးကိုပဲ
လြမ္းမိသလိုလို….
ေၾကကြဲဖို႔ ငိုေႂကြးေနတာနဲ႔
ဆာေလာင္လို႔ ငိုေႂကြးတာ…
ဘယ္ဟာပိုေကာင္းသလဲ…
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း
ရူးႏွမ္းစြာ စဥ္းစားမိျပန္ရဲ႕…
ေဆာင္းမီးဖိုေအာက္မွာ
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႔
ၾကင္နာသူကို ေထြးေပြ႕ထားခ်င္တယ္လို႔
စိတ္ကူးလည္း ယဥ္ခဲ့ဖူးတယ္…
ဆည္းဆာခ်ိန္ကေတာ့ လွပဆဲပဲ…
ညဥ့္ငွက္ေတြကို ႏႈတ္ဆက္ရင္း
ေရာင္နီေတြကိုဖြင့္ျပေနေလရဲ႕…
ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးပဲေပါ့ေလ…
တိမ္ေတာက္တဲ့အခ်ိန္ လန္႔ၿပီးငိုတတ္တဲ့
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ဆီ
ငါ့အေတြးေတြေမ်ာပါလို႔သြားၾက…
ဆံုေတြ႕ျခင္းဆိုတာ ခြဲခြာဖို႔အတြက္ပါပဲ…
ဘယ္ေတာ့မွ မခြဲခြာသလို
ဘယ္ေတာ့မွ မေတြ႕ဆံုႏိုင္တဲ့
အေႂကြေစ့ခါင္းနဲ႔ ပန္းလိုမ်ိဳးေတာ့
ငါမျဖစ္ခ်င္ဘူး…..
ကံၾကမၼာမ်က္လွည့္ဆရာကေတာ့
အေကာင္းဆံုးလွည့္စားမႈေတြဖန္တီးဆဲပဲ…
သူဖန္တီးေစညႊန္တဲ့လမ္းေပၚမွာ
ငါကလည္းေလွ်ာက္လို႔ေကာင္းဆဲ…
ဘယ္ေတာ့မွမရွိတဲ့ အဆံုးသတ္ဆိုတာေလးကို
ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႔ေပါ့…..
"ကူး"
ပန္းရိုင္းတပြင့္ရဲ့ရင္ခုန္သံ
ပန္းရိုင္းဟု ဆိုေသာ္လည္းအလြမ္းေတြ ေျခရာမထင္လို႔
မျမင္ဘူးဆို ….
ဒီရင္က အေၾကြပန္း
ပြင့္ကတည္းက ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းမို႔
မင္း မနမ္း၀ံ့ဘူး မဟုတ္လား
မ်က္၀န္းခ်င္း
ခလုတ္မိလိုက္တိုင္း
အေျခ မခိုင္
ယိုင္လဲ ခဲ့တာ
ငါ တစ္ဦးတည္း လား .
လက္ကေလး ျဖန္႔ ေတာင္းခံဖို႔
အခြင့္အေရး ရွိတဲ့သူ .. ငါ မဟုတ္ဘူး … ။
တခါတရံ စိတ္ရွိတိုင္း
မင္းကို ေငးေမာခြင့္ ရခ်င္တယ္
မ်က္ေတာင္ ခတ္ဖို႔ ေမ့ေနစမ္းပါေစ .. ။
ရင္ေတြ တလွပ္လွပ္ ခုန္သြားစမ္းပါေစ .. ။
အဲ့ဒီအခ်ိန္ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုတာ ငါေမ့ေနခ်င္တယ္ ။
ၾကယ္ေတြ ငိုတာ နင္မျမင္ဖူးေတာ့
ၾကယ္ငိုတယ္ေျပာရင္ နင္ဘယ္ယံုႏိုင္လိမ့္မလဲ …… ။
တိမ္ဖံုးတဲ့ ည လတင္ မသာႏိုင္တာ မဟုတ္၀ူး
ၾကယ္ေလးေတြလည္း ငိုပါတယ္ ခ်စ္သူ .. ။
ေသာ့ခတ္ထားတဲ့ မ်က္၀န္းတံခါးေတြ
ဖြင့္လွစ္ေပးလိုက္တိုင္း
စိတ္ေတြရိုင္းစိုင္းသြားမွာ ငါစိုးတယ္ ။
မင္းမ်က္၀န္းေတြ လင္းလက္ မလာခဲ့ရင္
ငါ့ရင္ဟက္တက္ကြဲ သြားမွာေလ .. ။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကိုေတာ့ ငါမကိုးကြယ္ပါဘူး
ႏႈတ္မရတဲ့ ဆူးတစ္ခ်က္ အတြက္
ငါတစ္သက္ ေပးဆပ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ျပီးသား ။
ဘယ္အရာကိုမွ အံမတု၀ံ့ဘူး
ငါမွ ဟန္မျပဳႏိုင္တာပဲ
ရင္ခုန္တိုင္း ရင္ေမာတယ္
ရင္ေမာလို႔ ေစာခဲ့တဲ့ စိတ္
မင္း အတိတ္ေတြ ေၾကာင့္ လည္း
ငါအအိပ္ခက္တယ္ ။
တိတ္တဆိတ္ဆိုတဲ့ ႏြံထဲ
ကြ်ံခဲ့ရသူပဲေလ
ညဆိုး ေတြမွာ ခိုကုိး
ငါ့ရင္ ၾကာရွည္ရိုးေနႏိုင္ပါ့မလားဘဲ
ခ်ျပလို႔ မရတဲ့ ေ၀ဒနာ မပူတခက္
ဒီတစ္သက္ ျပယ္ေစမယ့္ ၾကမၼာ
ပုန္းကြယ္ေနဆဲပဲလား ………..။
ရုန္းမထြက္ခ်င္ေတာ့ ပါဘူး
အဆံုးသတ္တဲ့ ထိ
ငါျပံဳးျပေနဦးမယ္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ နဲ႔ အသက္ဆက္ ေနတဲ့
မနက္ဖန္ေတြတိုင္း
ငါ ဟာ နင့္ေဘးက ပန္းရိုင္း တစ္ပြင့္ေပါ့
မင္းျမတ္ႏိုးႏိုး
မျမတ္ႏိုးႏိုး
မင္းအရိပ္မွာေတာ့ ငါခိုကိုး ခြင့္ရခ်င္ေသးတယ္ .. ခ်စ္သူ
"ကူး"
ူ